Bij IDF vorige week Intel gelanceerd hun nieuwe reeks SSD's voor ondernemingen, de 710-serie. De SSD 710 is Intel's eerste enterprise SSD in lange tijd, de vorige generatie X25-E is al bijna drie jaar op de markt. In die tijd is er veel veranderd in de bedrijfsruimte en die veranderingen worden weerspiegeld in de SSD 710. Het meest opvallende is de overstap van SLC NAND in de X25-E naar 25nm MLC NAND met technologie met een hoog uithoudingsvermogen in de SSD 710 om de prijs te verlagen en de capaciteit te vergroten. Er hebben ook andere, meer subtiele wijzigingen plaatsgevonden, waaronder firmware die is geoptimaliseerd voor duurzaamheid en een optie voor IT-managers om de hoeveelheid overprovisioning op de schijven te wijzigen.
Bij IDF vorige week Intel gelanceerd hun nieuwe reeks SSD's voor ondernemingen, de 710-serie. De SSD 710 is Intel's eerste enterprise SSD in lange tijd, de vorige generatie X25-E is al bijna drie jaar op de markt. In die tijd is er veel veranderd in de bedrijfsruimte en die veranderingen worden weerspiegeld in de SSD 710. Het meest opvallende is de overstap van SLC NAND in de X25-E naar 25nm MLC NAND met technologie met een hoog uithoudingsvermogen in de SSD 710 om de prijs te verlagen en de capaciteit te vergroten. Er hebben ook andere, meer subtiele wijzigingen plaatsgevonden, waaronder firmware die is geoptimaliseerd voor duurzaamheid en een optie voor IT-managers om de hoeveelheid overprovisioning op de schijven te wijzigen.
Uithoudingsvermogen is lange tijd de mantra van Intel geweest als het gaat om SSD's, en nog meer als het gaat om de bedrijfsomgeving waar schijven exponentieel meer worden overspoeld met schrijfbewerkingen dan wat normaal is in het typische clientgebruikspatroon. Wat dit betekent met de SSD 710 is dat met overprovisioning ingesteld op 20% op de schijf van 300 GB, de SSD een schrijfuithoudingsvermogen van 4 KB tot 1.5 petabyte bereikt.
De SSD uit de 710-serie verbetert de prestaties van de X25-M, maar met de SATA 3Gb/s-interface en een gebruiksprofiel dat erop gericht is om het in het datacenter uit te werken, zijn de prestatiecijfers niet spectaculair. Dat gezegd hebbende, in het juiste scenario kunnen de Intel 710's bogen op een aantal belachelijke scores, wat dacht je van een 35 miljoen IOPS? In omgevingen met één schijf levert de 710 naar verwachting willekeurige 4K lees-IOPS van 38,500 en 4K schrijf-IOPS van 2,700. In de onderneming zijn die cijfers echter stabiel, altijd geleverd, zonder dalingen naarmate de schijven meer worden gebruikt.
De 710 wordt geleverd met een capaciteit van 100 GB, 200 GB en 300 GB in een slanke 7 mm 2.5-inch vormfactor. Onze beoordelingseenheid heeft een capaciteit van 200 GB, we zullen ook een RAID-beoordeling plaatsen met drie 200 GB 710 SSD's die aan strengere benchmarking op bedrijfsniveau zijn onderworpen. Voor nu beginnen we echter met een gedetailleerde blik op de SSD 710 in single drive-modus.
Intel SSD 710 Specificaties:
- Capaciteit: 100/200/300GB
- Intel 25nm NAND Flash-geheugen
- High Endurance Technology (HET) Multi-Level Cell (MLC)
- Vormfactor: 2.5 inch, 7 mm
- SATA 3Gb/s-interface
- Willekeurige 4 KB leest: tot 38,500 IOPS
- Willekeurige schrijfbewerkingen van 4 KB: tot 2,700 IOPS (4,000 IOPS3)
- Willekeurige 8 KB4-lezingen: tot 27,000 IOPS
- Willekeurige schrijfbewerkingen van 8 KB: tot 1,900 IOPS (6,000 IOPS3)
- Bandbreedteprestaties, aanhoudend sequentieel lezen: tot 270 MB/s, aanhoudend sequentieel schrijven: tot 210 MB/s
- Latentie (gemiddeld sequentieel), Lezen: 75 μs (TYP), Schrijven: 85 μs (TYP)
- AES 128-bits codering
- Temperatuurcontrole
- Stroomverbruik: Actief: tot 3.7 W, inactief: 700 mW
Ontwerp en bouw
De nieuwe Intel SSD 710 lijkt veel op de X25-E ervoor, maar gezien hoeveel SSD-ontwerpen niet echt veranderen door de iteraties, is dit niet echt verrassend. De behuizing is van een zilverlegering in plaats van zwart met de oudere X25-E, gebaseerd op een schijfhoogte van 7 mm om ruimte te besparen ten opzichte van de iets grotere standaard van 9.5 mm. Op de consumentenschijven gebruikt Intel een shim om deze ruimte goed te maken, terwijl dat bij dit model gewoon niet is inbegrepen.
De onderkant is blank metaal zonder stickers aanwezig. De bovenste sticker is alles wat Intel in de loop der jaren heeft gebruikt, met een opsomming van de verschillende belangrijke stukjes informatie, zoals modelnummer, capaciteit, serienummer, firmwareversie en dergelijke. Ze veranderden niet eens de gebogen straal van de sticker, laat staan de kleur!
De voorkant van de SSD 710 heeft dezelfde SATA-stroom- en dataverbinding, maar er zijn geen pinnen in de servicemodus in de buurt. Alle firmware-updates vinden alleen plaats via software, zonder tussenkomst van hardware.
demontage
Het uit elkaar halen van de 200 GB Intel SSD 710 gaat heel eenvoudig met een simpele kruiskopschroevendraaier. Na het verwijderen van de vier schroeven in de hoeken, die ook de shim op zijn plaats houden, kunnen de shim en het bovendeksel gemakkelijk worden opgetild. Zodra dat is verwijderd, wordt u begroet met de onderkant van de printplaat, die in dit geval alleen NAND-stukken bevat.
Met de gang van zaken op de SSD-markt zou je bijna kunnen beginnen met te zeggen "weg met het oude erin met het nieuwe". In het geval van de Intel SSD 710 bleef Intel bij wat het beste werkte; de goede oude PC29AS21BA0-controller, met bijgewerkte firmware om te werken met nieuwere 25nm-flash en zakelijke functies zoals verhoogde overprovisioning. Deze controller heeft zich door de jaren heen bewezen uiterst betrouwbaar en veelzijdig te zijn, en bewijst eens te meer dat er nog genoeg leven in zit.
De flitser bestaat uit twintig 25nm Intel 29F16B08CCME1 16GB-stukken, die volgens Intel het neusje van de zalm zijn als het gaat om selectie uit de Intel NAND Factory. Als je de spullen zelf maakt, kun je dicteren wie wat krijgt, en in dit geval kiest Intel de stukken van de hoogste kwaliteit voor zichzelf. Wat dit voor de consument betekent, maakt niet uit, als je Intel-apparatuur koopt, krijg je de beste Intel-componenten.
Er zijn twee extra functies van de Intel SSD 710 die niet zijn gezien op eerdere consumentenmodellen. De eerste is de 64 MB Hynix Mobile SDR 666 Mhz H55S5162EFR-60M, die als je goed genoeg tuurt, misschien kunt zien dat hij veel kleiner is dan eerdere RAM-aanbiedingen. Dit komt omdat ze, in tegenstelling tot het gebruik van DDR-geheugen van notebook-/desktopkwaliteit, gingen met Mobile SDR, dat, zoals u kunt zien, veel minder ruimte in beslag neemt.
De volgende wijziging, waar we verder op in zullen gaan in het vermogensgedeelte, is de toevoeging van condensatoren zodat de SSD door kan gaan met het schrijven van gegevens die zijn opgeslagen in de cache naar de NAND in het geval van een stroomstoring. Hoewel dit niet bepaald de nieuwste supercondensatortechnologie is, zoals we hebben gezien op andere enterprise-class SSD's, zou dit nog steeds voldoende zijn om de volledige cache-inhoud naar NAND te schrijven wanneer de stroom uitvalt.
De onderkant van de SSD is vrij kaal, afgezien van de tien 25nm 16GB NAND-stukjes die erop zijn gesoldeerd. Alle coole dingen bevinden zich bovenaan.
Synthetische prestaties
Met drie Intel 710 SSD's die ter beoordeling zijn verstrekt, behandelen we zowel enkele schijf als RAID 0, 1, 5-prestaties. In deze review kijken we volgende week naar de schijf in een clientomgeving met opvolgende RAID-dekking. In deze review hebben we de 200 GB Intel SSD 710 getest via de Intel 6.0 Gb/s-chipset op onze testopstelling, evenals een RAID0 met één schijf via onze LSI 9260-8i MegaRAID-kaart.
De eerste groep benchmarks kijkt naar grote sequentiële en willekeurige overdrachten met een overdrachtsgrootte van 2 MB met behulp van IOMeter. De Intel 6.0Gb/s-statistieken laten zien hoe prestaties zonder cache eruit zien, met de LSI 9260-8i-resultaten toegevoegd om te laten zien hoe de prestaties verschillen, gerouteerd via een 128k stripe-grootte met write-back caching ingeschakeld.
IOMeter 2MB sequentiële prestaties gemeten 277 MB/s lezen en 216 MB/s schrijven over de LSI MegaRAID-kaart en 261 MB/s lezen en 208 MB/s schrijven via de Intel 6.0Gb/s-interface. Deze waarden komen zeer dicht in de buurt van de officiële 270/210 MB/s-specificatie van Intel.
Overschakelen naar een willekeurige overdrachtstest, maar de overdrachtsgrootte van 2 MB behouden, we maten 224 MB/s lezen en 189 MB/s over de LSI RAID-kaart en 217 MB/s lezen en 207 MB/s schrijven over de Intel-chipset.
We gaan over op een pakketgrootte van 4K bij een wachtrijdiepte van één en kijken hoe goed de Intel SSD 710 willekeurige overdrachten afhandelt terwijl de latentie zo laag mogelijk wordt gehouden.
We hebben 14.6 MB/s lezen en 51.8 MB/s schrijven gemeten via de enkele RAID0-opstelling, wat neerkomt op 3,700 lees- en 13,300 schrijf-IOPS. Over de ongecachete Intel 6.0Gb/s-interface waren de leessnelheden iets hoger, namelijk 17.4 MB/s of 4,400 IOPS, terwijl de schrijfsnelheid een klein beetje daalde tot 39.5 MB/s of 10,100 IOPS.
Gemiddelde latentie gemeten 0.098 ms via de Intel 6.0 Gb/s chipset en 0.075 ms via de LSI MegaRAID RAID0-array. De pieklatentie bleef tussen de 19 en 20 ms voor beide tests.
Prestaties in de echte wereld
Onze eerste sectie met sporen uit de echte wereld is meer geschikt voor consumentensituaties met één gebruiker in plaats van voor bedrijfsinstellingen voor meerdere gebruikers, maar we zijn van plan onze serversporen op te nemen in de volgende Intel SSD 710 RAID Review. Tot die tijd wilden we nog steeds prestatiestatistieken opnemen op de enterprise-class Intel SSD 710 in een HTPC-, productiviteits- en gaming-omgeving.
De eerste real-life test is ons HTPC-scenario. In deze test omvatten we: het afspelen van één 720P HD-film in Media Player Classic, één 480P SD-film die wordt afgespeeld in VLC, drie films die tegelijkertijd worden gedownload via iTunes en één 1080i HDTV-stream die wordt opgenomen via Windows Media Center gedurende een periode van 15 minuten. Hogere IOps- en MB/s-snelheden met kortere latentietijden hebben de voorkeur. In deze trace hebben we geregistreerd dat 2,986 MB naar de schijf werd geschreven en 1,924 MB werd gelezen.
In het eerste spoor over onze HTPC-omgeving hebben we een gemiddelde overdrachtssnelheid gemeten van 206 MB/s en 4,420 IOPS met een gemiddelde latentie van 1.759 ms.
Onze tweede real-life test behandelt schijfactiviteit in een productiviteitsscenario. In alle opzichten toont deze test voor de meeste gebruikers de schijfprestaties bij normale dagelijkse activiteit. Deze test omvat: een periode van drie uur werken in een productiviteitsomgeving op kantoor met 32-bits Vista met Outlook 2007 verbonden met een Exchange-server, surfen op het web met Chrome en IE8, bestanden bewerken in Office 2007, PDF's bekijken in Adobe Reader, en een uur van lokale muziek afspelen met twee uur extra online muziek via Pandora. In deze trace hebben we geregistreerd dat 4,830 MB naar de schijf werd geschreven en 2,758 MB werd gelezen.
In onze Productivity trace hebben we een gemiddelde overdrachtssnelheid gemeten van 223 MB/s en 7,650 IOPS met een gemiddelde latentie van 1.01 ms.
Onze derde real-life test heeft betrekking op schijfactiviteit in een spelomgeving. In tegenstelling tot de HTPC- of Productivity-tracering, is deze sterk afhankelijk van de leesprestaties van een schijf. Om een eenvoudig overzicht te geven van de lees-/schrijfpercentages: de HTPC-test is 64% schrijven, 36% lezen, de productiviteitstest is 59% schrijven en 41% lezen, terwijl de gaming-trace 6% schrijven en 94% lezen is. De test bestaat uit een Windows 7 Ultimate 64-bits systeem dat vooraf is geconfigureerd met Steam, met Grand Theft Auto 4, Left 4 Dead 2 en Mass Effect 2 al gedownload en geïnstalleerd. De trace registreert de zware leesactiviteit van elke game die vanaf het begin wordt geladen, evenals texturen naarmate de game vordert. In deze trace hebben we vastgelegd dat 426 MB naar de schijf werd geschreven en 7,235 MB werd gelezen.
In de client-targeted gaming-trace hebben we een gemiddelde overdrachtssnelheid van 243 MB/s gemeten, wat dicht bij de bovenkant ligt van wat SATA 3.0 Gb/s kan ondersteunen. De gemiddelde IOPS en latentie tijdens deze test waren respectievelijk 4,560 en 1.71 ms.
Energieverbruik
Zoals we hierboven vermeldden, voegt de Intel SSD 710 een reeks condensatoren toe aan de mix, om gegevensbeschadiging te helpen voorkomen in het geval van stroomuitval. Om dit mogelijk te maken, vooral met een consumentenbudget, ging Intel met zes op tantaal gebaseerde KEMET Organic Capacitors (KO-CAP) in plaats van een supercondensator, wat over het algemeen wordt gezien op enterprise-SSD's. Deze zijn minder duur, maar wat nog belangrijker is, krijgen dezelfde beoogde klus geklaard. In combinatie met mobiel SDR-geheugen zijn de stroomvereisten voor de cache laag genoeg voor zes caps met een gecombineerde opslagcapaciteit van ongeveer 0.003F (vergeleken met de 0.18F-condensator op de Viking Modular SSD). Als het werkt, maakt het niet uit wat de capaciteit is.
De andere taak van de condensatorarray is het beschermen van de drive in het geval van hot-swapping. In hot-swap-situaties is het mogelijk dat onder bepaalde omstandigheden de ingebouwde componenten meer stroom kunnen verbruiken dan waarvoor het apparaat is geclassificeerd, en falen. Deze condensatoren trekken dubbel werk om wat back-upvermogen te leveren en om de opstartstromen tijdens normale omstandigheden te verzachten. De eindresultaten van beide gebieden zijn gelijk aan gegevens- en apparaatintegriteit voor de eindgebruiker.
Intel beoordeelt de SSD 710 met een maximaal actief stroomverbruik van 3.7 W en een inactieve waarde van 0.7 W. Om deze beweringen te testen en te zien hoe goed de schijf presteerde onder constante schrijf-, constante schrijf- en willekeurige leesomstandigheden, gebruikten we IOMeter als werklastgenerator en maten we het stroomverbruik van de SATA-voedingsrail tijdens de test. Hieronder volgen de gemiddelde waarden die we hebben geregistreerd.
Vermogensmetingen lagen heel dicht bij de officiële nominale cijfers en kwamen net onder wat Intel citeerde. We hebben een inactief vermogen gemeten van 0.67 W versus de 0.7 W op het specificatieblad. Piekstroomverbruik tijdens een sequentiële schrijfreeks van 2 MB gemeten 2.84 W. Sequentiële 2MB-lezing en randon 4K-lezing gemeten respectievelijk 1.61w en 0.93w. Opstarten kwam ook laag uit, met slechts 1.22 W in onze tests.
Conclusie
We verlaten deze beoordeling van de SSD 710 met één schijf met voorzichtig optimisme, wachtend op definitieve conclusies terwijl we de multi-drive RAID en tests op bedrijfsniveau doornemen. Hoewel de prestatiecijfers van de 710 nogal wat te wensen overlaten, is het een feit dat er in de onderneming veel gevallen zijn waarin stabiele prestaties gedurende vele jaren belangrijker zijn dan de geweldige burst-prestaties die u in een clientomgeving aantreft. . Als je vragen of punten hebt die je graag behandeld zou willen zien in de volledige RAID-review van de SSD 710, gebruik dan de discussielink hieronder om op onze forums te posten.
